Living the dream

De afgelopen week is weer voorbij gevlogen. En steeds meer komt het besef hoe speciaal dit eigenlijk is wat ik/wij doe(n). Omdat je hier al een hele poos naar toe leeft wordt het haast al normaal dat je gaat, en omdat wij hier ook het 'gewone' leven hebben lijkt het allemaal heel vanzelfsprekend. Maar toen we het weekend weer in Sevilla liepen kwamen we ineens tot het besef hoe niet normaal alles eigenlijk is, zo bijzonder dat we dit doen. En toen bekroop me (alweer) zo'n intens gelukkig gevoel. Het valt me allemaal eigenlijk nog heel erg mee hoe het gaat met het missen van thuis. Ik had verwacht dat ik de eerste paar weken Nederland echt zou missen, de gewoonten en cultuur. Maar nee, ik mis eigenlijk helemaal niets. Alleen het makkelijk kunnen communiceren. Als dit nou een Engelstalig land was geweest was het wel iets makkelijker gegaan. Maar ook dit heeft zijn charme wel.
Want het is echt niet dat het hier allemaal vlekkeloos of perfect verloopt. Want het niet kunnen communiceren met de mensen waar mee je werkt is echt frustrerend. En ook ontstaan er snel misverstanden. Maar je merkt wel dat de mensen nu steeds meer aan je gaan wennen, want volgens mij hebben ze in dit stadje nog nooit een buitenlander gezien.. (haha)
Ook gaan we 2 keer per week voor 1.5 uur naar een taalschool om ons Spaans wat beter te ontwikkelen. Vorige week woensdag was de eerste les waarbij we heel veel lol hebben gehad. Want het is in het Engels Spaans. En op een gegeven moment wisten we helemaal niet meer weer die man over praatte. Hij had het maar over ba bi bo bi boe. Na 15 minuten waren we er achter gekomen dat hij het over het alfabet had. Geweldig!
Vanmiddag hebben we de 2e les, ben benieuwd hoe die gaat verlopen (hahaha).

Het weekend was ook weer genieten zoals ik al eerder zei.
Vrijdag avond gingen we met onze amigo's Carlos en Agu naar Sevilla om hier op stap te gaan. Van dat stappen is achteraf niet zo veel meer gekomen want het was eigenlijk te druk. Dus hebben we maar frozen yoghurt gegeten, wat ook geen straf was. En hebben we een mooie tour door de stad gehad, wat zeker de moeite waard is. Om 4 uur waren we thuis.. hahaha
Na heerlijk te hebben uitgeslapen gingen Katja en ik zaterdag aan het eind van de middag weer naar Sevilla want het is een stad waar je steeds meer van begint te houden.
Het heeft zo veel mooie plekjes (kijk facebook voor de foto's).
Na het een en ander gekocht te hebben (ik mag terug naar Nederland er nog wel een koffer bij doen...) hebben we heerlijk wat gedronken bij de Starbucks, en gezellig gepraat. Hierna zijn we weer verder gaan shoppen want het geld was nog niet op. En toen we wel zin in eten kregen zijn we heerlijk goedkoop tapas gaan eten (we waren €8 kwijt!!!!). En dan zit je op zo'n terrasje te kijken naar de mensen die langs lopen en de zon die ondergaat, nou dan bekruipt je wel even zo'n kippenvel/ geluks gevoel. Wauw! Wat kan ik dan genieten.
En toen was het ook zomaar weer 22.00 uur.
Sevilla is echt een hele mooie stad, het is een stad waarvan je leert houden. New York is een stad waarvan je als je aan komt rijden al houd omdat het zo'n beleving is (omdat het zo'n grote naam heeft: you've made it if you're in NY). Maar Sevilla is echt een stad die geschiedenis heeft, waarbij je je ogen moet openen om ook de kleine speciale en mooie plekjes/ dingetjes te kunnen zien. Het is een stad met een hele goede sfeer en echt echt echt de moeite waard. Want verliefd op de stad beginnen wij wel een beetje te worden.

Afgelopen nacht hebben we ook een nachtdienst gedraaid van 20.00 uur tot 8.00 uur!!! Geweldig. hahaha. En kapot dat we waren. Maar we hebben zeker lol gehad en het was leuk om het een keer te ervaren. Het is heerlijk relaxt. Maar o wat lag mijn bed vanochtend lekker.

Ennnnnnnnnnnnnnn KATJA EN IK GAAN 20 MAART NAAR EEN CONCERT VAN THE SCRIPT IN AMSTERDAMMM!!!!!!! AAAAAAA
We kregen het zo over concerten en toen vertelde Katja dat The Script in Nederand zou komen, wij kijken op internet (met de gedachte dat het al lang uitverkocht zou zijn) maar neeeee, er waren nog plekken! Dus meteeeen maar tickets gekocht. Hebben jullie ons horen gillen in Nederland? Want aaaaa we gaan gewoon!!!

En zoals de titel van deze blog al zegt: Living the dream, want dat is zeker wat ik op dit moment doe.
Ik had gehoopt dat het zo zou zijn, maar had er niet op gerekend. Maar tot nu toe is het echt een droom waarin ik leef. En tuurlijk heb je hier ook je depri momenten, meningsverschillen en frustraties. Het gaat niet vlekkeloos, maar dat is het leven! Die momenten heb je overal, waar je ook bent. Want zonder die moment kan je het geluk niet kennen. Je kan niet altijd blij zijn en vrolijk, want hoe weet je zonder de rot moment wat geluk is? Juist, niet.
I live my dream, and it makes me so happy :)

Ik denk dat ik nu maar eens even de huisvrouw uit ga hangen... (euhmmm dat kwam dan net niet in die droom voor, het personeel ontbreekt nog ;-p just kidding)

un abrazo, Rixt