Time flies, but memories last forever

Buenas dias, buenas tardes, buenas noches,

Neeeee, te tijd gaat veel te snel! Nog minder dan een maant te gaan hier. We kunnen nu aftellen, en nee dat is niet leuk.
Vorig weekend waren mijn vader en Marijke op bezoek hier in Spanje. Het was heel erg fijn om ze weer te zien, en het maakte me Nederland ook wel weer wat meer missen.
Maar we hebben een heel erg gezellig weekend gehad. We hebben hele mooie plaatsjes bezocht (Ronda en Carmona) en natuurlijk hebben we ze Sevilla ook laten zien. Ook mochten we mijn vader en Marijke een rondleiding geven in het verpleeghuis waar we werken, en dit was ook erg leuk om te doen. Het was ook best wel raar want alles wat jij ze laat zien is voor ons alweer zo normaal geworden hier.
Ik vond het ook erg lastig om weer afscheid te nemen, omdat het zo leuk was. Maar dat is alleen maar positief. Na het leuke weekend zijn we gewoon weer aan het werk gegaan en is er niet veel bijzonders meer gebeurd.

Donderdag zijn we met Agu (amigo) naar Sevilla gegaan om rond te lopen en lekker te eten, en vrijdag hebben Katja en ik dit maar weer herhaald (we hebben immers nog maar minder dan een maand, dus moeten we het er ook maar van nemen). En waarom herhaal je het zaterdag dan niet nog een keer? Dus ook gister zijn we weer naar Sevilla gegaan en hebben we weer heerlijk gegeten.
En eigenlijk hadden we wel zin om eens goed op stap te gaan, dus hebben we even contact gehad met wat vrienden en het bleek dat hun dus ook op stap gingen en dat we wel mee konden. Nou ik heb het geweten. Het was echt een top nacht!!!! We gingen naar een echte club toe, iets wat hier minder vanzelfsprekend is dan in Nederland. Maar voor dat we hier waren gingen we eerst nog met de groep wat drinken, dit doe je niet bij iemand thuis, nee gewoon op een parkeerplaats. En als je gesnapt wordt door de politie heb je een probleem, maar dit zal vast wel wat mee vallen. Want iedereen doet het en de Spanjaarden houden van overdrijven.
Na dat we wat hadden gedronken op de parking zijn we naar de club gegaan, en wauw. Het was echt een hele mooie en grote club, en iedereen was zo mooi gekleed. De meeste mannen in pak (of bloesje) en elke vrouw in een jurk of anders netjes, de mensen hadden er echt werk van gemaakt. En gelukkig wisten wij dit van tevoren en liepen we er niet als een stelletje Friese boerinnen bij.
Het was echt een top nacht, wat maakte dat we om half 7 vanochtend in bed waren beland. Nou, het liefs volgende week weer. Want we hebben immers nog maar 4 weekenden te gaan!! Whaaaat?! Nog maar 4 weekenden!!!!! Neeee, dat wil ik niet. Aan de ene kant wil ik naar huis, omdat ik toch wel wat mensen mis. Maar aan de andere kant is het land en de cultuur hier ook zo fijn. De mensen zijn hier een stuk beleefder dan in Nederland, dat merk je echt. Voorbeeld: in de laatste bus die er terug rijd naar de dorpjes rondom Sevilla zit altijd bomvol met aangeschoten jongeren, in Nederland zou de bus al lang afgebroken zijn. Maar hier blijft de bus heel en heeft iedereen juist hartstikke veel lol met elkaar. En, laatst viel mijn paraplu in de bus en ik had een jurkje aan, dus hoe ga je dat dan netjes aanpakken? Toen ik me dat zat te bedenken was er al een man opgestaan om mijn paraplu te pakken. En zo zijn er nog veel meer dingen waarvan we zeggen dat Nederland daar nog veel van kan leren. Het is gewoon allemaal net wat vriendelijker naar elkaar toe en net iets minder afstandelijk.

Op stage gaat het ook nog allemaal heel erg goed, en de communicatie wordt steeds makkelijker. En we verstaan steeds meer Spaans, wat heel erg leuk is want de mensen weten niet dat wij nu al best veel verstaan. (ideaal)

Wel was het van de week even moeilijk omdat de liefste pony die er was moest worden ingeslapen. Mijn eerste pony, Daantje, was heel erg ziek. Mijn vader belde van de week om dit te zeggen, en dat is het wel erg moeilijk dat je op zo’n afstand zit en geen afscheid kan nemen. Ik ga haar dan ook erg missen, en niet alleen ik, ook heel veel andere mensen. Ik heb zo veel aan haar gehad, en dan is het heel erg moeilijk om zo’n lief beestje gedag te moeten zeggen. En dat op zo’n afstand.

Maar goed, ook is Sinterklaas hier het land uit. Hij heeft pepernoten en chocoladeletters voor ons achtergelaten, wat dan wel weer heel aardig is.
Ik merk wel dat de Nederlands tradities een stuk leuker zijn als je hier zit, en ook de Nederlandse muziek. Ik denk dat we onze schoen maar gaan opzetten vanavond. Eens kijken wat de sint ons brengt. (ik vrees het ergste..)

Nou, ik zie dat de blog wel weer heel lang aan het worden is. En voor dat je in slaap bent gevallen moet je natuurlijk wel het einde hebben gelezen. Dus mensen, over 4 weken ben ik weer in het koude en grijze kikkerlandje. Ik ga hier nu mooi nog even verder met genieten, feesten en lekker eten (ohja en werken).
En ik kijk nu al uit naar de volgende stap avond. GEWELDIG!

Ohja, en nog bedankt voor al jullie leuke reacties op mijn vorige blog. Leuk om te lezen.
Fijne zondag nog ☺
Liefs van Rixt (risht -> zoals ze hier zeggen. Bedankt he ouders voor het kiezen van deze niet internationaal uitspreekbare naam…)