5 maanden geleden...

Daaatttt is lang geleden! Ik dacht, laat ik in het teken van bijna weer naar Spanje gaan maar weer eens een blog schrijven. Iets wat ik stiekem heel erg leuk vind om te doen.

Ik kwam er achter dat de laatste blog die ik heb geschreven in Spanje was. Want wat hebben wij een geweldige 3 maanden gehad. En wat was het lastig om weer in te burgeren hier in het normale Nederland.
Nooit gedacht dat ik daar zo veel moeite mee zou hebben.
Ik kan me de eerste week terug in Nederland nog wel goed herinneren, het praten van het Nederlands, weer wennen aan de regels thuis, het kunnen verstaan van alle mensen en ook vooral het weer verstaanbaar zijn voor alle mensen (wat nog wel eens letten op het taalbegruik was, haha). Maar dat wende gelukkig al snel.
Ik had vooral moeite met het idee dat het klaar was, een droom die ik al zo lang had was afgelopen, het was klaar. Ik was daar zo gelukkig, had zo mijn eigen leventje. En dat was zo van de een op andere dag voorbij. Iets wat je natuurlijk vanaf het begin af aan wist. Maar ik had nooit gedacht dat ik bij terug komst in zo'n 'zwart gat' zou vallen.
Gelukkig ben ik sinds een paar weken (jup, dat is idd nog niet zo lang) weer helemaal geïntergreerd in mijn nederlandse leventje. Als ik nu terug kijk op het Spaanse avontuur doe ik dat met veel plezier, en een groot gevoel voor trots. Trots dat ik het heb mee gemaakt en trots dat het mij zo veel heeft gebracht. Want ik merk wel dat ik er onbewust heel veel heb geleerd, en echt een 'ontwikkeling' heb doorgemaakt. (wat is dat raar om op te schrijven, oude beppe woorden ;p).
Ik merk dat mijn Spaans toch niet zo slecht is dan ik dacht. Oké, spreken lukt nog niet, maar verstaan/ lezen gaat wel redelijk. :) Pluspuntje.

Een paar weken nadat Katja en ik weer terug waren in Nederland hadden we al weer tickets geboekt om in de mei vakantie weer terug te gaan, en laat dat nou net over 6 dagen weer zo ver zijn!

Ik kijk er zo naar uit! En ben ook benieuwd hoe het weer is. Ik denk dat het voelt als een soort van thuiskomen. We weten natuulijk waar we terrecht gaan komen. Iets wat we niet weten is hoe het weer is om de mensen weer te zien, zij zijn immers ook door gegaan met hun leventje. Alhoewel ik denk dat dat geen probleem gaat worden, we hebben nog regelmatig contact met onze vrienden daar, en dat is altijd hartstikke gezellig.
Volgende week logeren we bij Carmen en haar familie. Zij wonen zo mooi, en bij hun voelen wij ons het meeste thuis. We hadden namelijk meer opties om te slapen (lees; een stuk of 4. -> luxe).
De plannen voor volgende week zijn er natuurlijk ook al. We willen heel graag een dagje naar het strand, maar ook gaan we weer terug naar het verpleeghuis om de mensen daar gedag te zeggen, en natuurlijk ook vele afspraakjes met vrienden. We zullen zien hoe de week gaat en komt, maar zin in heb ik er zeker.
Ook heb ik een gesprek met een Spaanse familie waar ik misschien in de zomervakantie voor een maandje als au-pair bij ga werken, spanneunddddd.... Ik ben zeeeer benieuwd :-D

Dit keer geen blog met nieuws over een buitenlandse stage, maar gewoon even een korte update :)

Liefs van Rixt