korte update
Blijf op de hoogte en volg Rixt
21 Augustus 2014 | Spanje, Sanlúcar la Mayor
Nog 26 dagen...
Net bekeek ik nog even de (wat ondudelijke) foto's van ons apartement (die overigens 72m2 is) en begint het bij mij nu toch ook echt wat te kriebelen.
Over 26 dagen, minder dan een maand. Nog 3 weekenden werken en nog 4 weekenden thuis. Nog 26 keer kunnen paardrijden.
Het komt nu wel steeds dichterbij.
Het 'o nee dan zit ik al in spanje dus kan ik niet' zinnetje wordt nu steeds vaker gebruikt als iemand me wat vraagt. En dan realiseer ik me dus dat het echt serieus is en echt dichterbij komt.
Voor 3 maanden op mezelf wonen, voor het eerst. Het komt vast allemaal goed maar toch begin ik het nu ook een beetje spannend te vinden.
Eerst had ik echt zo iets van ik zie het allemaal wel. Maar nu ik die foto's zie van 'ons' apartementje is het echt echt!
We komen daar dinsdag avond om 11 uur aan. Hoe moet het met de transver en de sleutel van ons huisje? En zo zijn er nog veel meer vragen.
Het leren van de taal pik ik nu weer wat op, maar als ik spaanse tv ga kijken begrijp ik er niets van.
Het gaat allemaal zoals het gaat en hier berust ik ook wel in maar het komt nu wel echt dichterbij en het lijstje voor wat er mee moet begint zich ook langzamerhand te vullen.
Voor 3 maanden hier alles achterlaten, en hoe zou het zijn als ik weer terug ben. Mijn leven staat hier stil en iedereen gaat door. Ja ik weet het het is maar 3 maanden, geen jaar, maar toch..
Het voelt wel fijn om dit allemaal even op te schrijven, haha.
Ik heb absoluut nog geen spijt van mijn keus maar ik denk dat het besef er nu op dit moment pas echt is dat ik echt ga! Dat ik iets ga doen wat ik al sinds mijn 8e wil gaan doen. Dat ik er achter ga komen of ik echt zo graag in het buitenland wil zijn. En dat ik een hoop ga leren over mezelf en over een andere vreemde cultuur.
maar zoals mijn moeder laatst zei: No pasa nada. ;-)
Net bekeek ik nog even de (wat ondudelijke) foto's van ons apartement (die overigens 72m2 is) en begint het bij mij nu toch ook echt wat te kriebelen.
Over 26 dagen, minder dan een maand. Nog 3 weekenden werken en nog 4 weekenden thuis. Nog 26 keer kunnen paardrijden.
Het komt nu wel steeds dichterbij.
Het 'o nee dan zit ik al in spanje dus kan ik niet' zinnetje wordt nu steeds vaker gebruikt als iemand me wat vraagt. En dan realiseer ik me dus dat het echt serieus is en echt dichterbij komt.
Voor 3 maanden op mezelf wonen, voor het eerst. Het komt vast allemaal goed maar toch begin ik het nu ook een beetje spannend te vinden.
Eerst had ik echt zo iets van ik zie het allemaal wel. Maar nu ik die foto's zie van 'ons' apartementje is het echt echt!
We komen daar dinsdag avond om 11 uur aan. Hoe moet het met de transver en de sleutel van ons huisje? En zo zijn er nog veel meer vragen.
Het leren van de taal pik ik nu weer wat op, maar als ik spaanse tv ga kijken begrijp ik er niets van.
Het gaat allemaal zoals het gaat en hier berust ik ook wel in maar het komt nu wel echt dichterbij en het lijstje voor wat er mee moet begint zich ook langzamerhand te vullen.
Voor 3 maanden hier alles achterlaten, en hoe zou het zijn als ik weer terug ben. Mijn leven staat hier stil en iedereen gaat door. Ja ik weet het het is maar 3 maanden, geen jaar, maar toch..
Het voelt wel fijn om dit allemaal even op te schrijven, haha.
Ik heb absoluut nog geen spijt van mijn keus maar ik denk dat het besef er nu op dit moment pas echt is dat ik echt ga! Dat ik iets ga doen wat ik al sinds mijn 8e wil gaan doen. Dat ik er achter ga komen of ik echt zo graag in het buitenland wil zijn. En dat ik een hoop ga leren over mezelf en over een andere vreemde cultuur.
maar zoals mijn moeder laatst zei: No pasa nada. ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
