Nog 1 dag...

Mijn voorlopig laatste (echte) dag in Nederland is dan toch echt aangebroken. Afgelopen week afscheid genomen van familie en vrienden. Iets wat ik niet heel makkelijk vind.
Afgelopen weekend een familiebbq gehad met als afsluiting het gedag zeggen. Het was een hele gezellige bbq en gelukkig zie ik ze over 3 maanden alweer, maar toch, dan komt het gevoel van afstand toch wel even om de hoek kijken. Want Spanje is nou niet bepaald de afstand voor even een kopje thee. Ook was dit het laatse weekend dat ik bij mijn moeder sliep. Ik schrijf nu wel over het laatste weekend (wat heel dramatisch klinkt) maar hiermee bedoel ik natuurlijk het laatste weekend in nederland voor de komende 3 maanden!
Gisteren als afscheid van het (stief)gezin geklommen in Grolloo! Jeeutje wat was dat eng en hoog, maar ondertussen ook heel leuk! Ik denk dat Spanje niets is vergeleken met het klimmen :p
Na het klimmen zijn we bij ons nieuwe huis gaan kijken, ik had het nog niet gezien en wou er heel graag nog even kijken want als ik terug kom zijn ze er al druk aan het verbouwen. Dus ook dat kan ik van mijn lijstje afstrepen. Na al deze activiteiten heerlijk gegeten met de nodige afscheids speeches (schrijf ik dat zo goed?!) er bij.
Mijn 2 (stief)broers weer naar hun huis in Groningen, en ook die zie ik pas over 3 maanden weer. Maar met hun noodpakket overleef ik het hopelijk in Spanje wel. Wat hier precies in zit laat ik mooi in het midden (ahum, Job en Gijs hahaha).
Het was dus een heel leuk weekend.
Vandaag de spullen maar inpakken en voor de laatste keer naar Olina (mijn lieve paardje) en dan kan ik die dingen ook weer afstrepen. Daar kijk ik ook nog wel tegen op, dag zeggen tegen Olina. Maar goed, dat zien we vanmiddag wel weer.
Ook moeeet ik nog langs school om handtekeningen te halen.

AHA net krijg ik een melding op mijn computer dat ik morgen naar Spanje vertrek, oeps het is dus echt morgen! WHAAT MORGEN??!!! Oke ja, mijn hele weekend verslag en afscheidsverslag heb je nu dan wel mogen lezen (hoop niet dat je ondertussen in slaap bent gevallen), maar whaaat ik ga echt morgen weg! Oke, het komt nu wel echt dichtbij en toch kan ik me er nogsteeds niets bij voorstellen. Het is zo raar! En hoe dichterbij het komt hoe nieuwschieriger (is dat uberhaupt een nederlands woord?) ik wordt en ook vooral hoe minder rustig ik blijf. En toch blijft de drang om te gaan heel groot. Vorige week vroeg een docente op school nog of ik dat meisje was die bij de introductie van de opleiding al zo graag naar het buitenland wou, en ja dat was ik inderdaad. Ik wou en wil het zo graag! En nu ik er nog maar 1 dag van verwijderd ben voel ik me eigenlijk heel gelukkig, eindelijk eindelijk eindelijk ga ik, iets wat ik al roep sinds ik een jaar of 8 ben, waar maken! Wanneer ik in het buitenland ben vraag ik me altijd af hoe het zou zijn om het dagelijks leven er mee te maken, de vrschillen te proeven, ruiken en zien! En dat gaat morgen dus gebeuren. Ik kijk het meest op tegen de taal, want die beheers ik gewoon niet goed genoeg. En voor de rest kijk ik eigenlijk nergens tegen op omdat ik simpelweg niet weet waar ik tegen op zou moeten kijken. Oke, het afscheid. Maar voor in Spanje weet ik het echt niet.

Ik wil iedereen bedanken voor de lieve berichtjes steeds en ook de afscheidscadeautjes. (ik denk dat ik vaker weg ga, als dat het effect is.. just kidding ;p)
Ik ben (nogmaals, lees vorige blogs) heel benieuwd of we wifi hebben. Misschien schrijf ik morgen nog wat, en anders lezen jullie de volgende blog wanneer ik in Spanje ben! Want nee dat ben ik dus nogsteeds niet, 6 blog's verder ben ik nog steeds aan het voorbereiden in Nederland. Maar bij de 7e blog zit ik of op de airport, of in SANLUCAR LA MAYORRRRRRRRR!!!!!!!!!!

Nu ga ik mijn tas maar eens inpakken en al die andere dingen die ik nog moet doen/regelen.

Adios! ;) en oant sjen!